ارزیابی ارگونومیک خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی معلمان به روش qec و تأثیر ۸ هفته حرکات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی شغلی بر میزان مواجهه آن ها

مقدمه: ناراحتی های عضلانی- اسکلتی بخش عمده ای از بیماری های شغلی را به خود اختصاص می دهند. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی ارگونومیکی خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی معلمان به روش ارزیابی سریع مواجهه (quick exposure check یا qec) و بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی شغلی بر میزان مواجهه آن ها بود. مواد و روش ها: در این مطالعه از پرسش نامه nordic و روش ارزیابی سریع مواجهه (qec) در 4 وظیفه کاری معلمان استفاده شد. پرسش نامه nordic بین 230 نفر از معلمان توزیع گردید و از این تعداد 30 نفر که دارای اختلالات عضلانی- اسکلتی بودند شناسایی و به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. یافته ها: 7/72 درصد از معلمان، کار در محیط شغلی را عامل اصلی ایجاد اختلالات عضلانی- اسکلتی گزارش کردند و 75 درصد از وظایف مورد مطالعه معلمان در سطح بالای خطر قرار داشتند. تفاوت معنی داری در وظایف معلمان مشاهده شد (05/0 > p)؛ به طوری که از 4 وظیفه مورد بررسی در معلمان، وظیفه تدریس و نوشتن روی تابلوی کلاس (6/57 درصد) و نشستن پشت میز کلاس (7/56 درصد) بیشترین امتیاز خطر را به خود اختصاص داد. نظارت و دیدن تکالیف بر روی میز دانش آموزان (8/54 درصد) و تدریس و نظارت بر کلاس به حالت ایستاده (1/43 درصد) در مراتب بعدی خطر قرار گرفتند. به دنبال 8 هفته تمرینات اصلاحی و مداخلات ارگونومی، کاهش معنی داری در میزان خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی در 4 وظیفه کاری معلمان مشاهده شد (05/0 > p). نتیجه گیری: بالا بودن سطح خطر، نشانه آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در مدارس بود که اصلاح تکنیک در وظایف گفته شده و همچنین حرکات اصلاحی منتخب موجب کاهش سطح خطر شد.